In dit artikel uit de serie tuinplanten lees je alles over de in de nazomer uitbundig bloeiende plant met de typerende oranje-gele bloemen: Kokardebloem of Gaillardia aristata. Wat is de beste standplaats, welke verzorging is nodig, wanneer en hoe snoeien en het vermeerderen van de Kokardebloem.
Tags/labels: RobsTuinplanten, Borderplant, Gaillardia
De Kokardebloem is een uit Noord-Amerika afkomstige plant die in 1806 in Montana voor het eerst voor de wetenschap werd verzameld, door Meriwether Lewis. We vinden de Kokardebloem vooral op zanderige bodems, op prairies, maar ook op open plekken in het bos.
De indianen van Noord-Amerika aten de bloemen van de Kokardebloem in de soep. Ook gebruikten ze de bloemen om leren waterzakken waterdicht te maken door de bloemen over het leer te wrijven. De zwartvoet indianen gebruikten de wortels en bladeren bij maagproblemen en vanwege de antibacteriële eigenschappen bij huidwondjes. Kiowas dachten dat Kokardebloemen geluk brengen en dat is goed voor te stellen als je deze prachtige plant ziet.
De Nederlandse naam Kokardebloem wordt gebruikt vanwege het oranje in de bloem, net als de Nederlandse Kokarde. Ook de naam goblin wordt wel gebruikt. In het Engels noemen ze de Kokardebloem blanketflower. Garens die gebruikt werden om de dekens te weven, werden namelijk gekleurd met de bloemen van de Kokardebloem.
De botanische benaming voor Kokardebloem is Gaillardia aristata. De geslachtsnaam Gaillardia is een eerbewijs aan de Franse botanist Gaillard de Merentonneau. De soorttoevoeging aristata betekent zoiets als sprietig of puntig en verwijst naar de vorm van de blaadjes van de bloemkelk.
De Kokardebloem is een veertig tot zeventig centimeter hoge plant die groeit vanuit pollen. In de periode juni tot november, afhankelijk van de cultivar of variëteit verschijnen de aantrekkelijke bloemen op sterk behaarde, zich vertakkende stengels. De meerkleurige bloemen zijn natuurlijk verschrikkelijk aantrekkelijk. Niet alleen voor de mens die ze gebruikt als snijbloemen in boeketten, maar ook voor de insecten in onze tuin. De bladeren van de Kokardebloemen zijn lancetvormig en soms gelobd of zelfs ingesneden of gekarteld. De bladvorm varieert sterk.
De Kokardebloem is behoorlijk winterhard, immers de plant groeit in het wild tot in Zuid-Canada, maar heeft vooral moeite met natte voeten in de winter. In vochtige grond overleeft de Kokardebloem de winter niet. Zelf dek ik de plant altijd af met een laagje stro. Dat is de beste manier om er het volgende jaar weer van te genieten.
Deze prairieplant wordt aangeplant in de bloeiende bloemenborder. Het is een plant die veel wildleven aantrekt zoals vlinders, bijen en hommels. Kokardebloem combineert mooi met de Bergamotplant.
Er zijn een aantal prachtige cultivars en variëteiten in de handel verkrijgbaar:
De Kokardebloem hoort in de volle zon te staan. Zorg voor een niet te voedselrijke grond met voldoende zand, grit en goede afwatering. Bijmesten is niet noodzakelijk. Mulchen is streng af te raden omdat dit de grond te vochtig houdt.
De Kokardebloem moet regelmatig worden nagelopen voor uitgebloeide bloemen. Verwijder deze want als de plant zaad gaat maken gaat ze doorgaans dood. In het najaar kun je de plant dicht bij de grond afsnijden.
In kwekerijen wordt meestal wortelstek toegepast maar de Kokardebloem kan ook gemakkelijk in het voorjaar worden gezaaid. Daarnaast kunnen de planten worden gescheurd.
Een prachtige plant!
Klik hier voor Rob's tuinplanten of klik hier specifiek voor Rob's vijverplanten.
End of content
No more pages to load